H Aναπτυξιακή Ψυχολόγος Ματίνα Σωτηροπούλου, μας μιλά για ένα σημείο-κλείδι στην ωφέλιμη επικοινωνία με το/τη σύντροφό μας
Συχνά, υπάρχει η εντύπωση στις σχέσεις, πως ο/η σύντροφός μας θα πρέπει να γνωρίζει τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας και να τις φροντίζει χωρίς να χρειάζεται απαραίτητα να αναφερθούμε οι ίδιοι σε αυτές. Με αποτέλεσμα όταν έρχεται η στιγμή της σύγκρουσης μέσα στο ζευγάρι, το κάθε μέλος να αναφέρεται στα ίδια περιστατικά έχοντας βιώσει μία εντελώς διαφορετική εμπειρία από εκείνη που βίωσε το άλλο άτομο.
‘Ενα καθημερινό παράδειγμα βγαλμένο από τη ζωή
Το παράδειγμα μιας οικογένειας στην παραλία είχε βιωθεί εντελώς διαφορετικά από το κάθε μέλος. Η οικογένεια είχε βρεθεί στην παραλία για μία ανοιξιάτικη βόλτα. Ενώ, είχαν όλοι κάτσει παρέα, ο πατέρας σηκώθηκε και είπε στη σύντροφό του πως θα πάει μία βόλτα με τον γιο τους στα βραχάκια, που βρίσκονταν στην άκρη της παραλίας. Η μητέρα στεναχωρήθηκε γιατί σκέφτηκε πως ο πατέρας προτιμούσε να περάσουν χρόνο οι δυο τους χωρίς την ίδια. Από την μεριά του ο πατέρας είχε στο μυαλό του να ξεκουράσει λίγο τη σύντροφό του, προσπαθώντας να της αφήσει λίγο χρόνο να απολαύσει τη θέα και να “χαζέψει” στο κινητό της. Η εμπειρία των δύο μελών ήταν διαφορετική και θα μπορούσαν να είχαν συνδεθεί περισσότερο, αν ήταν περισσότερο επεξηγηματικοί, για παράδειγμα “Θέλεις για να ξεκουραστείς λίγο, να πάρω τον γιό μας, για μία βόλτα στα βραχάκια;” ή “Θα προτιμούσα να πάμε όλοι μαζί μια βόλτα στα βράχια, γιατί μου λείπει να περνάμε χρόνο οι τρεις μας”.
Τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ακριβώς τι χρειάζονται και δεν έχουν αφιερώσει χρόνο αρκετό για να διερευνήσουν, ποια είναι η ανάγκη τους και ποιος θα μπορούσε να τους βοηθήσει να την καλύψουν. Δεν καλύπτονται όλες μας οι ανάγκες από τη συντροφική μας σχέση. Κάποιες φορές εμείς οι ίδιοι χρειάζεται πρώτα να φροντίσουμε τον εαυτό μας. Την ίδια στιγμή οι άνθρωποι μπορεί να ντρέπονται για τις ανάγκες τους ή να τις κρίνουν. Για παράδειγμα “Έχουμε τόσες πολλές υποχρεώσεις και πολλή πίεση, δεν μπορώ να ζητήσω τώρα κι αυτό”.
Η λύση δεν είναι πάντα η υπομονή
Άλλες φορές, μπορεί τα ζευγάρια να έχουν μία ιστορία που αναπαράγουν, όταν οι ανάγκες τους δεν καλύπτονται. Ένα παράδειγμα θα ήταν “Ο/η σύντροφός μου δεν καλύπτει τις συναισθηματικές μου ανάγκες, γιατί δεν τον/την ενδιαφέρει ή γιατί δεν είναι καλός/η σε αυτό” αντί για τη σκέψη “Ο/η σύντροφός μου δεν καλύπτει τις συναισθηματικές μου ανάγκες, γιατί δεν τις γνωρίζει ή γιατί δεν του/της είναι εύκολο να τις καταλάβει”. Κρατώντας όμως κάποιος τις ανάγκες του για πολύ καιρό στην άκρη και κάνοντας υπομονή, στερεί από τον/την σύντροφό του, την ευκαιρία να τις καταλάβει και να προσπαθήσει να τις καλύψει.
Με τον τρόπο αυτό τα ζευγάρια μπορεί να μην επικοινωνούν αποτελεσματικά τα θέλω τους, οι ανάγκες τους να παραμελούνται και να απομακρύνονται σταδιακά από τη σύνδεση μεταξύ τους. Η καλή επικοινωνία, η διάθεση για μετακίνηση, ο κοινός στόχος και το αίσθημα ότι “θα τα καταφέρουμε” μπορούν να γίνουν καλοί σύμβουλοι για ένα ζευγάρι που δουλεύει την επικοινωνία των αναγκών του.
Ακολούθησέ μας στο Facebook και στο Instagram και μοιράσου μαζί μας τις δικές σου σκέψεις!
