Η Παιδοψυχολόγος κα Αλεξάνδρα Καππάτου αναλύει όλες τις πτυχές του διαζυγίου πάνω στην ψυχολογία των παιδιών και μοιράζεται συμβουλές διαχείρισης.
Η Παιδοψυχολόγος Κα Αλεξάνδρα Καππάτου είναι μία αξιόλογη επαγγελματίας με σημαντική συγγραφική δράση. Στο βιβλίο της με τίτλο «Οι γονείς χωρίζουν, Πώς να μην πάρετε διαζύγιο και από τα παιδιά σας» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας σε νέα αναθεωρημένη έκδοση συμπεριλαμβάνει απαντήσεις και για τον νέο νόμο σχετικά με τη συνεπιμέλεια.
Ο χωρισμός ενός ζευγαριού δεν αφήνει κανέναν αλώβητο ούτε γίνεται εύκολα αποδεκτός, ακόμα και αν είναι πραγματικά μονόδρομος. Τα περισσότερα ζευγάρια διακατέχονται από αγωνία και θλίψη γι’ αυτό που συμβαίνει στη ζωή τους, καθώς το διαζύγιο είναι ένα γεγονός που δημιουργεί νέα δεδομένα σε βάθος χρόνου και η επίδρασή του στη διαμόρφωση των σχέσεων μεταξύ των μελών της οικογένειας δεν είναι πρόσκαιρη. Όμως όπως αναφέρει ο Αμερικανός συγγραφέας Μιτς Άλμπομ.
Διαβάστε μερικές από τις πιο χρήσιμες απαντήσεις της Κας Καππάτου σχετικά ένα διαζύγιο που θα συμβεί με σεβασμό στον ψυχικό κόσμου του παιδιού μας!
E: Πώς μπορούμε να διαχειριστούμε ένα διαζύγιο, ώστε να μην βλάψουμε τα παιδιά μας;
A: Αρχικώς πρέπει να κατανοήσουμε ότι η διαχείριση του διαζυγίου δεν περιορίζεται μόνο στην ανακοίνωση του στα παιδιά μας , όπως αρκετοί θεωρούν. Αντίθετα, πρέπει να προσεγγίσουμε το συγκεκριμένο θέμα με προσοχή και ιδιαίτερη ευαισθησία βήμα-βήμα. Ο χρυσός κανόνας σε κάθε περίπτωση είναι οι δύο γονείς να συμφωνήσουν ώστε να παραμερίσουν ή έστω να περιορίσουν αισθητά τις προσωπικές τους διαφορές και να συνεργαστούν με μόνο σκοπό το καλό των παιδιών. Μερικές βασικές γραμμές που θα βοηθήσουν είναι να ανακοινώνουν και οι δύο μαζί τον χωρισμό στα παιδιά με ηρεμία και αγάπη χωρίς αλληλοκατηγορίες, να συμφωνήσουν στην επιμέλεια ,στην επικοινωνία στη διατροφή και να τα τηρούν, να μη χρησιμοποιούνται παιδιά ως αγγελιαφόρους ούτε να κατηγορούν ή να μειώνουν τον άλλον γονιό μπροστά τους. Επίσης, να τους εξασφαλίσουν ένα ήρεμο και ασφαλές περιβάλλον και στα δύο πλέον σπίτια. Γενικά, προσπαθούμε να τους δείξουμε ότι παρόλο που χωρίσαμε ως ζευγάρι, παραμένουμε ενωμένοι ως γονείς τόσο ως προς τον τρόπο που τα μεγαλώνουμε όσο και μεταξύ μας, αφήνοντας στην άκρη τις όποιες προσωπικές μας διενέξεις.
Ε: Τι θα πρέπει να μας ανησυχήσει στις αντιδράσεις των παιδιών μετά από μια τέτοια ανακοίνωση; Ποιες πρέπει να θεωρήσουμε ως αναμενόμενες;
A: Η ανακοίνωση του διαζυγίου στα παιδιά είναι μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές του χωρισμού, καθώς δεν είναι ποτέ απόλυτα προετοιμασμένα. Τα περισσότερα παιδιά εκείνη την ώρα ξεσπούν σε κλάματα, ενώ είναι και γεμάτα απορίες, άλλες πιο συναισθηματικές και άλλες πιο πρακτικές, όπως: «Γιατί χωρίζετε;», «Ποιος φταίει;», «Μήπως έκανα κάτι εγώ;» ,«Πού θα μένει ο μπαμπάς (ή η μαμά) τώρα που θα φύγει από το σπίτι;» , «Πότε θα τον/τη βλέπω;», «Εμένα ποιο θα είναι το σπίτι μου;», «Θα με χωρίσετε κι από τα αδέλφια μου;», «Θα αλλάξω σχολείο;» κ.λπ.
Τα παιδιά μετά από μια τέτοια ανακοίνωση αισθάνονται ανείπωτη στεναχώρια και άγχος, αλλά και ενοχή και φόβο εγκατάλειψης.
Κάποιες από τις ενδείξεις που θα πρέπει να σας θορυβήσουν είναι:
- Διαρκής εκνευρισμός, ανησυχία, επιθετικότητα
- Κλείσιμο στον εαυτό τους, θλίψη, απάθεια, ιδιορρυθμία
- Διαταραχές στον ύπνο, στη διατροφή ή στη συγκέντρωση, που προκαλούν πτώση στη σχολική επίδοση
- Παράπονα για επαναλαμβανόμενες σωματικές ενοχλήσεις, χωρίς να έχει ανιχνευθεί οργανική αιτιολογία, όπως κεφαλαλγίες, πόνους στην κοιλιά
- Επαναλαμβανόμενες κρίσεις άγχους κ.ά.
Αν έπειτα από κάποιο εύλογο διάστημα, τα παιδιά δεν δείχνουν σημάδια προσαρμογής, τότε καλύτερα θα είναι να απευθυνθείτε σε ειδικό ψυχικής υγείας.
E: Έπειτα από πόσο καιρό επανέρχεται η ψυχική και ψυχολογική ισορροπία στα μέλη της οικογένειας;
Εξαρτάται από διάφορες συνιστώσες, όπως την ποιότητα και τη διάρκεια της σχέσης των δύο πρώην συντρόφων, την ηλικία των παιδιών, τις συνθήκες που οδήγησαν στον χωρισμό, το πώς έχει διαμορφωθεί η σχέση τους μετά το διαζύγιο κ.λπ. Ωστόσο, από την κλινική μας εμπειρία εκτιμούμε ότι τα μέλη των οικογενειών που έχουν περάσει από τη δοκιμασία του διαζυγίου ανακάμπτουν μέσα σε ένα διάστημα περίπου 12-24 μηνών, αφού διέλθουν τις διάφορες φάσεις του χωρισμού. Στις περιπτώσεις όμως που το διαζύγιο είναι συγκρουσιακό, δυστυχώς, μπορεί να περάσουν χρόνια για να επέλθει κάποια ισορροπία ή και, σε κάποιες ειδικές περιπτώσεις, να μη γίνει ποτέ, με αξιοσημείωτες επιπτώσεις στον ψυχισμό των παιδιών.
A: Πόσο κακό κάνουν οι γονείς στα παιδιά όταν δεν αποφασίζουν να πάρουν διαζύγιο, μένουν κάτω από την ίδια στέγη και βρίσκονται σε συνεχή σύγκρουση;
Η επίδραση που έχουν οι οικογενειακές συγκρούσεις στα παιδιά μπορεί να είναι καταλυτικές για τον ψυχισμό τους. Είναι κάτι που το συναντάμε στην καθημερινή κλινική μας πρακτική, αλλά έχει τεκμηριωθεί και από πολλές σχετικές μελέτες. Μπορεί να εμφανίσουν έντονο άγχος, ανασφάλεια, θυμό, επιθετικότητα, προβλήματα στη συμπεριφορά, αγχώδεις διαταραχές, κατάθλιψη, αντικοινωνική συμπεριφορά, προβλήματα στη σχέση με τους συνομηλίκους τους, πτώση στη σχολική τους επίδοση κ.λπ. Οι γονείς θα πρέπει να κατανοήσουν ότι, ακόμα και αν έχουν προχωρήσει στην προσωπική τους ζωή, θα χρειάζεται να συνεννοούνται με την ιδιότητα του γονιού κατά τη διάρκεια της ζωής τους για χάρη των παιδιών.
Από την κλινική μας εμπειρία εκτιμούμε ότι τα μέλη των οικογενειών που έχουν περάσει από τη δοκιμασία του διαζυγίου ανακάμπτουν μέσα σε ένα διάστημα περίπου 12-24 μηνών, αφού διέλθουν τις διάφορες φάσεις του χωρισμού.
E: Πώς μπορούν οι γονείς να έχουν καλύτερη συνεννόηση μεταξύ τους
Σίγουρα δεν είναι εύκολο, ειδικά αν δεν χώρισαν φιλικά και υπάρχει πικρία ή θυμός μεταξύ τους. Ωστόσο, είναι βέβαιο ότι αξίζει τουλάχιστον να προσπαθήσουν προτάσσοντας το καλό των παιδιών τους.
A: Μερικές προτάσεις που σίγουρα θα βοηθήσουν είναι:
Να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, π.χ. στα ωράρια επικοινωνίας, στην εφαρμογή του προγράμματος του παιδιού στα δυο σπίτια, στην καταβολή της διατροφής κ.λπ. Να δεχτούν ότι η ζωή τους εφεξής καθορίζεται σε σημαντικό βαθμό από τις ανάγκες και τα ωράρια των παιδιών. Στα ζητήματα ανατροφής πρέπει πάντα να επιδιώκουν τη χρυσή τομή, τουλάχιστον στα βασικά θέματα, ώστε να μην υπάρχουν αμφισημίες. Να μη βάζουν το παιδί στον ρόλο του αγγελιαφόρου ούτε να του φορτώνουν ευθύνες που δεν του αναλογούν. Να μην καταφεύγουν σε υβριστικούς χαρακτηρισμούς ούτε να κατηγορούν ο ένας τον άλλο ότι δεν ασχολείται σωστά με τα παιδιά ή ότι δεν προσφέρει ένα ασφαλές περιβάλλον. Όλες οι διαφωνίες πρέπει να αντιμετωπίζονται χωρίς την παρουσία των παιδιών.
Να κατανοήσουν ότι, ακόμα και αν έχουν προχωρήσει στην προσωπική τους ζωή, θα χρειάζεται να συνεννοούνται με την ιδιότητα του γονιού κατά τη διάρκεια της ζωής τους για χάρη των παιδιών.
Μάθε περισσότερα σε ένα Live Masterclass!
Για να βρεις περισσότερη επαγγελματική στήριξη στο ζήτημα της διαχείρισης του διαζυγίου με παιδιά μη χάσεις το Live Masterclass “Διαζύγιο και παιδιά: Aπόφαση, δυσκολίες και διαχείριση της νέας καθημερινότητας”. με την Παιδοψυχολόγο Αλεξάνδρα Καππάτου.
πηγή: https://akappatou.gr
